Een kraamweek met onverwachte gebeurtenissen
Kraamverzorgende Ilse neemt je in haar blogs graag mee naar haar kraamgezinnen.
Ik mag weer aan de slag en dit keer bij een gezin met een 5e kindje. Aangekomen in een nieuwbouwwijk is het toch even zoeken. Als ik aanbel doen er 3 grote zussen van 13, 11 en 9 jaar open en ook de grote broer van 5 komt snel kijken. Snel verwissel ik mijn schoenen. Binnen is oma aanwezig en een heel enthousiast hondenvriendje. Even handen wassen en een snelle kennismaking en felicitatie.
Borstvoeding en bijvoeding
Mama is boven op bed met papa en hun pasgeboren zoontje. Als ik op zolder de slaapkamer binnen stap, feliciteer ik de ouders en bewonder hun kleine man. Mama heeft een sectio (keizersnede) gehad en moet rustig aan doen. Ook zo min mogelijk trappen lopen en een postoel is daarom ook aanwezig.
De kleine man krijgt borstvoeding maar mama is bang dat ze niet genoeg heeft, dus ook is er bijvoeding meegekomen uit het ziekenhuis. Hij krijgt dan ten tijde dat hij aan de borst zuigt ook meteen een slangetje via zijn mondhoek in zijn mondje en met een spuitje wat kunstvoeding binnen. Dit gaat best goed en deze dag doen we het dan ook zo.
De volgende dag weeg ik de kleine man en hij is minimaal afgevallen, dus maar eens kijken wat hij drinkt zonder de bijvoeding. Hij plast al best veel voor dag 3 en ook zijn ontlasting verandert al van groen naar geel. Dat zijn de tekenen dat hij voeding binnen krijgt. Papa en mama en de verloskundige gaan ook akkoord met het plan van aanpak. Hij drinkt nu ook al grote slokken aan de borst dus waarschijnlijk geen voeding meer nodig.
Complicaties en zorg mama
De andere kinderen gaan naar school en nu rondom de feestdagen hebben ze het best druk. Ook de hond doet enthousiast mee. Ook papa fietst tussen alle festiviteiten door, want er moet nog het een en ander geregeld worden voor de feestdagen en hij doet de boodschappen. Aan mij heeft hij gevraagd of ik de kinderen wat kan ondersteunen met hun taken in het huishouden. Ze halen hun eigen bed af en leveren hun was in. De wasmachine maakt overuren.
Mama voelt zich nog niet zo heel lekker, maar wil 's ochtends toch even douchen en dan beneden op de bank liggen. We besluiten de kleine man beneden in bad te doen zodat ze mee kan kijken. Ze geeft ook aan dat ze bijna geen energie heeft en dat ze het idee heeft dat de kleine man haar letterlijk leegzuigt. Aan het einde van de dag, wanneer ik al weg ben, merkt ze dat ze zich steeds beroerder voelt. Ook de wond voelt als een baksteen.
De verloskundige komt 's avonds en mama wordt op eigen verzoek opgenomen, dit keer in het ziekenhuis in haar eigen woonplaats. Het blijkt dat er een flink ijzertekort is en er wordt een ijzerinjectie gegeven. Eén dag in het ziekenhuis en de dag erna ga ik weer terug. Ze voelt zich al een stuk beter en de borstvoeding loopt als een trein. Het harde stuk in de buik moet vanzelf overgaan en er wordt gedacht aan littekenweefsel.
Terug in het ritme
Als de meiden thuis zijn, willen ze hun kleine broertje graag in bad doen dus dat regelen we. De kleine man vindt het heerlijk in de tummytub en hij geniet van het warme water! Met mama gaat het steeds beter en ook de kleine man doet het super! Het gezin begint langzaam het ritme weer terug te vinden.
En op zorgdag 9 is het dan ook tijd om afscheid te nemen van het gezin. We maken eerst nog een fotoshoot met alle gezinsleden en met een prachtige bos bloemen zwaai ik het gezin uit. Ze gaan het weer redden zonder mij…
Deze kraamvogel vliegt weer door….
Groetjes van kraamverzorgster Ilse.
N.B. 2 weken later krijg ik nog een berichtje van de kraamvrouw, ze heeft met de feestdagen opnieuw in het ziekenhuis gelegen want de harde plek op haar buik bleek uiteindelijk toch wel een ontsteking te zijn geweest. Dus nu uiteindelijk “de berg weer op”!
