10 dagen van zorg en herstel
Kraamverzorgende Yvonne deelt haar ervaring tijdens een bezoek aan een van haar kraamgezinnen. Deze week bezoekt ze een gezin waar ze eerder is geweest.
Op woensdag 21 juni begon ik bij een keuzegezin dat onlangs hun zesde baby heeft verwelkomd. Dit gezin is me niet vreemd, aangezien ik eerder al de kraamweek verzorgde voor hun vierde kind, die nu al 9 jaar oud is. Na de geboorte van vijf jongens heeft de moeder eindelijk een meisje gekregen op 20 juni. Een vreugdevolle gebeurtenis! De zwangerschap en bevalling van het meisje, genaamd Livv, waren echter zwaar vanwege complicaties, waaronder navelstrengomstrengeling en schouderdystocie. Als gevolg van vastzitten tijdens de bevalling heeft Livv een gezwollen hoofd en een blauw gezicht.
De eerste dag verliep goed. Livv dronk goed aan de borst. De volgende dag kom ik binnen en verteld mama dat Livv de hele avond en nacht gehuild heeft. Ze heeft de hele avond en nacht gehuild, en hoewel ze af en toe hazenslaapjes doet, lijkt ze niet goed te slapen. Na het voeden merk ik dat ze erg onrustig is, meer huilt, krijsende geluiden maakt en een verhoogde temperatuur heeft, hoewel ze slechts in een rompertje ligt. Ondanks haar blauwe gezicht treedt er ook een maskering op tijdens inspanning. Mijn intuïtie vertelt me dat er iets niet klopt. Mijn onderbuikgevoel wijst in de richting van mogelijke koemelkallergie of problemen met haar voeding.
Ik besluit contact op te nemen met de verloskundige, die langskomt voor een evaluatie. Na overleg met een kinderarts wordt besloten dat Livv naar het ziekenhuis moet voor verder onderzoek. Eenmaal in de wachtkamer van het ziekenhuis merkt een verpleegkundige op dat Livv blauw is en handelt snel. De alarmbellen gaan af en de medische professionals starten direct met onderzoeken. Het blijkt dat de onderarm van de baby gebroken is, waarbij haar arm naast de pols staat. Na enkele pogingen wordt haar arm rechtgezet en mogen ze dezelfde avond nog naar huis.
De volgende dag tref ik een compleet andere situatie aan. Livv gedraagt zich zoals te verwachten is in het begin van een kraamweek: ze slaapt, drinkt en huilt af en toe. De ouders zijn geschrokken door wat er tijdens de bevalling en het ziekenhuisverblijf is gebeurd en praten veel om dit te verwerken. Ze doen het rustig aan en hebben veel huid-op-huid contact met baby Livv. Dag 4 en 5 verlopen rustig, met opnieuw veel huid-op-huid contact en de opbouw van borstvoeding. Er is echter sprake van een tepelkloof, waardoor besloten wordt om aan één borst te kolven en die melk met de fles te geven, terwijl de andere borst nog wordt aangelegd.
Op dag 6 geeft de moeder aan zich dat ze zich onrustig voelt en veel druk op zichzelf legt. Na een bezoek van haar zus met kinderen barst ze in woede uit. Dit overweldigende moment leidt tot een gesprek tussen de ouders en mij, waarbij we besluiten de verloskundige in te schakelen. Na overleg wordt een plan opgesteld dat eventueel rustgevende medicatie of slaapmiddelen omvat. De verloskundige komt langs en na overleg wordt besloten dat de moeder 's nachts alleen kolft wanneer ze wakker wordt door volle borsten, terwijl de vader voeding geeft met de fles. Overdag krijgt de moeder verplichte rust in de ochtend en middag. Ook begint ze met het innemen van Dormiplant Valeriaan voor ontspanning.
Op dag 7 ontmoet ik een compleet andere moeder. Ze heeft goed geslapen en voelt zich rustiger in haar hoofd. De tepelkloof geneest bijna volledig, en we besluiten nog een dag te wachten voordat we weer aanleggen aan de borst. De dag verloopt rustig, met veel rustmomenten voor de moeder en opnieuw veel huid-op-huid contact. Ze hebben zelfs samen gedoucht. Op dag 8 lukt het om Livv weer aan beide borsten te laten drinken. Helaas had de moeder 's nachts buikpijn. De verloskundige wordt ingeschakeld en na controle van temperatuur, pols en bloedverlies blijkt dat alles in orde is, hoewel er sprake is van helderrood bloedverlies. De pijn neemt na enkele uren af, maar er wordt geadviseerd om de situatie nauwlettend in de gaten te houden.
Op dag 9 en 10 wordt de moeder geadviseerd om veel te rusten en zichzelf niet te overbelasten. Het aanleggen aan de borst verloopt soepel, en Livv begint eindelijk te groeien. De verplichte rust lijkt haar goed te doen. Op dag 10 voelt de moeder zich aanzienlijk beter. De buikpijn is verminderd en het bloedverlies is genormaliseerd. Bovendien is Livv op de laatste dag 30 gram gegroeid!
