9 maanden heet het 'baby' en dan ineens een naam!

Kramen bij een gezin waar je bij het eerste kindje ook hebt gekraamd is extra leuk. Mevrouw wil graag in het ziekenhuis bevallen met alleen haar man, de verloskundige en een kraamverzorgende aan haar bed.

Vroeg in de ochtend komt er na een vlotte poliklinische bevalling een klein meisje op de wereld. Nadat de baby aangekleed is, de kraamvrouw gewassen is en ik alles opgeruimd en schoongemaakt heb, gaan we richting het huis van het gezin.

Na het voeden en rusten van papa en mama komt de grote/ kleine broer met oma en opa bij zijn zusje kijken. Hij vindt zijn zusje erg lief en wil haar niet graag uit handen geven.

Hij praat honderduit over de baby en als papa en mama haar naam zeggen, is het 'nee, baby'.

Kinderen reageren dan heel wisselend als er een broertje of zusje bij komt en ook papa’s en mama’s moeten aan de situatie wennen. Hun kleine en tegelijkertijd ineens grote mannetje of vrouwtje was gister nog zo klein en nu zo groot! Alles lijkt ineens zo groot in vergelijking met zo’n klein pasgeboren hummeltje.

Peuters en kleuters trekken in deze periode erg naar papa of mama toe maar het is ook wel weer gek: mama thuis, papa thuis, visite en dan ook nog iemand in huis in een wit pak die van alles doet. Kinderen hebben in zo’n kraamweek dan ook vaak zo’n (wat ik noem) “nationale testdag”. Iedereen wordt getest. Het kind probeert uit hoever het kan gaan, wat zal ik eens uitspoken als ze niet kijken en slapen… echt niet!

fam-waart2015-10-25

Het oudere kind erbij betrekken is dan ook één van mijn taken, samen de baby verschonen, laten helpen met de sokjes uittrekken, betrekken bij het badritueel, laat het broertje of zusje maar wat water over de beentjes doen en bijvoorbeeld samen liedjes zingen.
Ook dit mannetje van 2,5 jaar moest weer even zijn plekje terug vinden!

Papa bekommerde zich om hem als mama aan het voeden was en tussendoor deed mama wat leuke dingen met hem. Als papa en mama gingen rusten en hij niet wilde slapen entertainde ik hem in de tussentijd, spelen met autootjes en treinen of een rondje lopen als zijn zusje bij papa en mama in de slaapkamer was.

Langzamerhand begon het mannetje aan zijn zusje te wennen en ook aan haar naam. Hij nam haar ook vaker op schoot, al was het maar 2 tellen en riep hij dan dat hij alweer “klaar “ was.
Iedereen begon langzaam te landen. Het was weer een totaal andere kraamweek dan bij het 1e kindje, maar weer superleuk!

Groetjes, Ilse