Soms gaat alles even anders

Elke kraamweek is weer anders. Kraamverzorgende Ilse maakt het mee bij een gezin waar een eerste kindje is geboren. De kraamvrouw krijgt last van veel pijn en heftige steken in haar rug en moet terug naar het ziekenhuis.

Bijvoeding

Het is druk bij de Kraamvogel en er moet gedubbeld worden dus ‘s ochtends ben ik bij een gezin en ‘s middags ga ik naar een ander gezin. In dit laatste gezin is een eerste kindje geboren, een klein meisje. De kraamvrouw is Nederlands en de kraamheer is Italiaans. We spreken dus Engels met elkaar, alhoewel meneer wel wat Nederlands kan verstaan.

De kraamvrouw is na een keizersnede (sectio) de tweede dag al naar huis gekomen. Een collega is aan het einde van de middag nog een paar uurtjes in het gezin geweest om hen te helpen opstarten. Mevrouw geeft borstvoeding en omdat er nog niet genoeg melk is en het kleine meisje 9% afgevallen is, moet ze op advies van het ziekenhuis na de borstvoeding nog voeding bijgeven. Nu nog kunstvoeding, maar papa gaat een kolf halen.


Tip: van te voren de borst masseren met warmte helpt ook om de melkstroom op gang te brengen.“
borstvoedingshouding rugbyhouding
Ilse
Kraamverzorgende

Rugbyhouding

Mevrouw vindt het voeden nog wat lastig vanwege de buikwond en dus leggen we de baby in de rugbyhouding met de beentjes naar achter op een voedingskussen en een rolletje van een hydrofiel luier onder de borsten. De kleine meid hapt gretig en al snel horen we haar een slok nemen. Dat gaat goed, het begin is er…!

Vaak zie je dat na een sectio de borstvoeding wat moeizamer op gang komt omdat het lichaam van de moeder eerst voor het herstel van moeder zorgt en daarna pas voor de borstvoeding.

Nu de kolf binnen is starten we ook het afkolven. De eerste keren komen er alleen wat drupjes uit maar elke dag wordt het meer. Ondertussen doet de kleine meid het prima op mama haar ‘slagroom’ en zit met haar gewicht weer in een stijgende lijn!

Pijn

’s middags krijgt de kraamvrouw uit het niets steken in haar rug en ook het rusten lukt niet. Paracetamol en een warme kruik geven wel wat verlichting. De steken lijken op weeën, ze komen en gaan…

Als ik de volgende dag weer terug kom in het gezin bleek de pijn gisteravond zo hevig dat het gezin in overleg met de verloskundige toch terug moest naar het ziekenhuis voor onderzoek naar o.a. blaasontsteking. Daar kwam helaas niks uit. Misschien een verdwaald niersteentje en met het advies paracetamol en diclofenac keerde het gezin weer huiswaarts.

De pijn is weer even gezakt maar blijft wel wat zeurderig op verschillende tijdstippen van de dag. Ik meet regelmatig haar temperatuur maar die blijft gelukkig stabiel.

Om alles uit de borstvoeding te halen, overleg ik met het gezin en verloskundige om er toch een lactatiekundige bij te hallen voor nog andere tips en tricks. Op dag 5 komt onze lactatiekundige langs en leert de kraamvrouw hoe zij in een houding liggend op haar zij de baby beide borsten kan geven. Door de stuwing gaat het allemaal in het begin wat moeizaam, maar het lukt!

Opname ziekenhuis

Na de voeding komen weer die stekende pijnen bij de moeder. Terwijl de lactatiekundige haar verslag aan het schrijven is, belt het gezin opnieuw de verloskundige omdat de steken steeds feller worden. De verloskundige belt met het ziekenhuis en heeft overleg met de arts. Het lijkt beide partijen toch het beste om de kraamvrouw op te nemen voor onderzoek. Snel de tas ingepakt van zowel moeder als dochter en de kleine meid in de Maxi-Cosi. Een snel afscheid en het gezin vertrekt richting ziekenhuis.

Nadat ik nog snel wat opruim bel ik de Kraamvogel om alles uit te leggen en vertrek ik richting huis. Dit was mijn laatste dag hier en soms loopt alles anders dan je voor zo’n nieuw gezin hoopt. Gelukkig maakt de kraamvrouw het nu goed en is ook de borstvoeding goed op gang gekomen.

Deze Kraamvogel vliegt weer door naar haar volgende gezin!

Groetjes kraamverzorgende Ilse Zwaan.

Deel deze pagina