Zo klein als ze zijn en dan toch al een eigen willetje…

Kraamverzorgende Ilse kraamt deze week bij een gezin waar een heel eigenwijs mannetje is geboren. Lees snel mee!

Een nieuw gezin

Het is weer tijd voor een nieuwe werkweek en al vrij snel word ik gebeld dat er een nieuw gezin op mij wacht.

De kraamvrouw opent de deur met haar pasgeboren zoon op de arm. Ze is alleen thuis. Haar man is aan het werk en haar oudste zoon is naar de opvang. Ze heeft een aantal dagen extra in het ziekenhuis gelegen vanwege een hoge bloeddruk. Het gaat redelijk maar ze moet het nog wel rustig aan doen…

Borstvoeding

Ondertussen meldt de kleine man zich voor de voeding, maar hij wil nog niet lekker aan de borst drinken en valt snel in slaap… Om hem toch wakker te maken, verschoon ik hem opnieuw en weeg hem ook met mijn unster om een startgewicht voor thuis te hebben. Hij is wel iets afgevallen en zit nu bijna op 7% gewichtsverlies.

Dit is het punt waarop ik met de verloskundige en gezin ga overleggen wat we kunnen doen om de kleine man te laten groeien. De verloskundige komt net langs en we overleggen wat de kraamvrouw zou willen voor haar zoon. Ze wil heel graag borstvoeding geven en heeft daar ook heel veel geduld voor.

Het Gouden uur

Een kolf is in huis en we gaan aan de slag om de borstvoeding goed op gang te brengen. In het ziekenhuis waren ze zo gefocust op de hoge bloeddruk van de kraamvrouw, dat de borstvoeding op de 2e plaats gezet was.

Dit speelde tijdens het eerste uur na de bevalling. Wij kraamverzorgenden noemen dat ook wel het “Gouden uur”. De baby ligt op de borst van de moeder, is vaak heel wakker en alert, en maakt kennis met zijn moeder. De baby kruipt dan ook al zelf of met een beetje hulp naar de borst om te drinken. Ruiken en likken zijn dan de eerste signalen van het kindje, waaraan je kunt merken dat hij of zij wil drinken.

Maar dit was dus in dit geval niet gebeurd. Nu was het een zeer eigen gereid mannetje, die zich helemaal wegduwde bij de borst vandaan. Vaak helpt het om een infuusslangetje met een kleine stukje tape naast de tepel te plakken. Zo kan de baby aan de tepel zuigen en tegelijkertijd voeding binnenkrijgen, omdat de andere kant van het slangetje in een flesje met wat voeding (afgekolfde borstvoeding of kunstvoeding hangt). De baby proeft dan melk en wordt beloond voor zijn zuigen aan de borst.

Maar dit mannetje wilde dat niet. Zodra hij het slangetje proefde, liet hij los en wilde niet meer aan de borst. De trukendoos moest open en ik liet hem eerst op het kussentje van de pink van zijn mama sabbelen, daarna op zijn zij een flesje met wat voeding drinken, daarna over op een tepelhoedje en dan tepelhoedje weg en verder aan de borst. Dit lukte 5 minuten, maar hij stopte er weer mee en zette zich weer gillend af.