Het loopt altijd weer anders..

Kraamverzorgende Ilse kraamt deze week bij een gezin die een bijzondere en moeilijke start heeft gehad. Gelukkig heeft Ilse dit gezin goed op weg kunnen helpen. Benieuwd hoe de kraamweek verliep? Dat lees je in deze nieuwe blog.

Bijzonderheden

Na mijn nachtwacht, waar ik op het laatste moment nog opgeroepen werd voor een partus (bevalling), maar die later toch medisch werd, zit ik weer op wacht voor de volgende dienst. Na een paar uurtjes krijg ik een nieuwe oproep. Er is een zorg voor mij in een gezin voor de hele week.

In de portal lees ik heel wat bijzonderheden. Waaronder dat de partus door de huisarts is gedaan. Dat is op zich al bijzonder, want meestal doet de verloskundige de zorg voor de zwangerschap, bevalling en het kraambed. Ik zal het verhaal erachter wel gaan horen, dus ik kleed me om, pak mijn spullen en ga richting gezin.

Kennismaken

Het huis is snel gevonden en de roze ballonnen in de vensterbank laten zien dat er een meisje geboren is. Oma doet open. Ik feliciteer haar, stel me voor en stap binnen. Ik wissel snel van schoenen en met handgel desinfecteer ik mijn handen. Mama zit met haar dochter op een stoel in de kamer. Na een korte kennismaking, waarin ik het kleine meisje bewonder op afstand, was ik weer mijn handen.

Papa ligt boven nog even een paar uurtjes te slapen, want hij heeft al twee dagen geen oog dicht gedaan. Mama wordt nog gedreven door de adrenaline in haar lijf en kan de rust nog niet echt vinden. Oma is een aantal weken in huis om het gezin te helpen en zij is ook bij de bevalling geweest.

De bevalling

De bevalling was er een met heel veel haken en ogen en werd begeleid door de huisarts van het gezin. Tijdens de bevalling is er een hoop gebeurd, begrijp ik uit een korte toelichting van de kraamvrouw. In de overdracht staan ook nog wat details, waaruit ik begrijp dat het geplande verhaal heel anders verlopen is. In de portal had ik aan de uren van mijn collega die bij de partus aanwezig was wel al gezien dat het een lange dag was.

Borstvoeding

Ondertussen wordt het kleine meisje wakker en verschoon en temperatuur ik haar. Ze bekijkt me met haar blauwe, al naar bruin ogende, kijkers. Ze is nog wel wat misselijk. We proberen of ze bij mama een slokje wil drinken. Dit lukt, ze pakt de borst enkele minuten. Evengoed bijzonder, want de kraamvrouw heeft toen ze 18 jaar was een borstverkleining gehad. Eén borst is qua klierweefsel intact gebleven en daar zou ze borstvoeding mee kunnen geven. De andere waarschijnlijk helemaal niks.

Daarna is het tijd voor mama om even haar rust te nemen. Ze wil graag even op de bank liggen, omdat haar man boven ligt. Zo gezegd, zo gedaan. Met de kleine meid huid op huid bij mama, met doeken er overheen voor de warmte en kussens voor de steun en veiligheid, liggen ze allebei even bij te komen.

Raamvisite

De andere oma komt langs voor raamvisite. Ze is namelijk verkouden en moet de dag erna op covid-19 getest worden. Via de telefoon kunnen ze toch met elkaar praten en kan ze haar kleindochter op afstand bewonderen. Heel sneu, omdat het ook haar eerste kleinkind is, maar het is niet anders.

Ongeloof

Na een uurtje komt papa beneden en maak ik kennis met hem. Hij heeft even bij kunnen tanken. Ik merk een hoop onrust en ongeloof bij het gezin en ook de dag erna is er veel regelwerk van een overstap naar een andere huisarts en aanmelding bij een verloskundige. Als het gezin hun verhaal vertelt, zit ik echt met mijn oren te klapperen. Wat heeft de huisarts een hoop steken laten vallen. Bekwaamheid en kunde genoeg, maar op een ander vlak!

De verloskundige komt langs en weer vloeien de emoties rijkelijk. Ze zijn echt door het oog van de naald gekropen. Ook de nieuwe huisarts komt thuis kennismaken. Na die bezoeken zie ik de kraamvrouw rustiger worden en kan ze voor het eerst ook echt slapen. Ook de rust bij papa en oma komt terug. Emoties veranderen in boosheid.

Kolven

Omdat we niet weten of één borst genoeg melk geeft, laat ik papa een elektrische kolf ophalen bij de thuiszorgwinkel. De eerste keer komen er twee druppels uit. Dit is heel normaal, de borst moet er ook aanwennen. Daarna wordt het steeds meer. Halverwege de week kolft de kraamvrouw 150 ml af van één borst. En wat we niet voor mogelijk hadden gehouden: de andere borst met verminderd klierweefsel geeft ook melk, maar 25 cc.

Het kleine meisje heeft wat moeite met de borst pakken tijdens de stuwing. De borst is inmiddels twee keer groter dan haar hoofd. We gebruiken tijdelijk een tepelhoedje als een soort tepelverlenging, totdat de borst na enkele dagen weer zacht is. Ze is wel flink afgevallen, dus we voeden haar nog extra bij met wat afgekolfde borstvoeding of helft kunstvoeding. Zo houden we haar energieniveau op peil.

Na enkele dagen zet ze de groei weer in en doet ze het super op de slagroom van mama rechtstreeks vanuit de borst of met de afgekolfde melk via het flesje wat papa of oma in één deel van de nacht geven. Zo kan mama ook even bijtanken. De kleine meid maakt er af en toe een feestje van 's nachts..

Het kleine meisje heeft wat moeite met de borst pakken tijdens de stuwing. De borst is inmiddels twee keer groter dan haar hoofd.
blogilsebaby-3
Ilse
Kraamverzorgende

Wassen

Het wassen van de kleine meid overleg ik met papa en mama. Als mama te moe is, is papa aan de beurt en als het wel lukt, doet mama het was ritueel of samen met papa of met oma. Ik weeg de kleine meid op verzoek van de verloskundige elke dag, maar dat kan ook tussendoor bij een verschoning van de luier.

Extra kraamzorg

In overleg met het gezin en de verloskundige besluiten we toch nog extra uren en dagen toe te voegen aan de kraamzorg. Dit vindt het gezin heel fijn en ook dat ik zelf kan blijven. Mevrouw is hier ook goed voor verzekerd, dus dat is fijn!

De kraamvisite komt als ik weg ben of wordt ontvangen in de tuin. De oma die op raamvisite was geweest heeft geen covid-19, dus mag ook weer komen op gepaste afstand.

Na een week is alles weer op de rit. De kraamvrouw zit lekkerder in haar vel en de kleine meid groeit nu als kool. Iedereen doet zijn ding en we verdelen de huishoudelijke taken.

Op dag 10 is het tijd om afscheid te nemen. Het gezin gaat het redden zonder mij en met nog een beetje hulp van oma.
Deze kraamvogel vliegt weer door..

Groetjes van kraamverzorgende Ilse Zwaan.