Een best spannende werkweek…
Corona houdt ons in de greep. Kraamverzorgende Ilse kraamde in een gezin dat wachtte op de uitslag van een coronatest. Hoe dat ging? Dat lees je in haar blog.
Net bevallen en een coronatest
Mijn nieuwe werkweek begint. En als ik de eerste dag op wacht zit, word ik s’middags door de planning gebeld. Meteen volgt de vraag ‘zit je?’ en vervolgens komt er een heel verhaal.
Ik mag morgen naar een gezin waar ik na drie dagen een collega mag aflossen. Mevrouw is in het ziekenhuis bevallen van een tweede zoon. Nadat ze thuis kwam, werd ze behoorlijk verkouden en ze voelt zich met de dag slechter. Er is een coronatest afgenomen. En omdat de kraamvrouw nog niet zo mobiel was, is de huisarts langs geweest om de test af te nemen. Daardoor duurt de uitslag van de test langer.
Persoonlijke beschermingsmiddelen
Mijn collega heeft er aan het begin onbeschermd gewerkt, maar aan mij wordt gevraagd of ik in persoonlijke beschermingsmiddelen aan de gang wil gaan. Dus vul ik mijn tas met een schort, mondkapjes, handschoenen, binnenschoenen en een vuurwerkbril. Een warme overdracht is nu wel zo handig, dus aan het eind van de middag bel ik mijn collega om de details nog even uitgebreid te horen.
Als ik het huis binnenloop, opent de kraamvrouw de deur. Een felicitatie en kennismaking op afstand volgt. In de gang kleed ik me aan met alle benodigdheden, ik loop naar binnen en was goed mijn handen om daarna mijn handschoenen aan te doen. De vuurwerkbril laat ik nog even af, eerst de situatie maar eens beoordelen.
Wachten op de uitslag
De kraamvrouw zit op de bank en een kleine, grote broer van twee jaar zit dicht bij haar. In de box ligt een klein mannetje heerlijk te slapen. Papa slaapt nog even boven.
Mama begint te vertellen, ze voelt zich vandaag iets beter en heeft ook redelijk geslapen. De hele zwangerschap is ze al aan het kwakkelen met verkoudheid. Ook haar oudste zoon was vorige week nog ziek en daar heeft ze ook weer iets van opgepikt.
De dag voor onze ontmoeting had ze erg veel last van stuwing. Vaak gaat de hartslag en de temperatuur van een kraamvrouw dan wat omhoog en kan ze zich ook wat grieperig voelen. Maar goed, om Covid-19 uit te sluiten, toch een test laten doen. Het is vandaag donderdag, maar maandagmiddag komt de uitslag pas. Daarom besluit ik in elk geval met mondkapje en handschoenen aan het werk te gaan.
En ondanks dit alles, doen we even goed leuke dingen met de broertjes.
Kraamzorg op afstand
De kleine man krijgt flesvoeding, dus verzorging en voedingen geven doet het gezin merendeel zelf. Grote broer vindt zijn kleine broertje erg lief en klimt regelmatig even op de box om naar hem te kijken. Als hij na een tijdje wakker wordt, verschoont mama hem en geef ik op afstand aanwijzingen. Daarna is het tijd voor zijn flesje waarbij zijn grote broer even komt helpen.
Als papa wakker is, feliciteer ik hem en stel me voor op afstand. Dan is het tijd om de kleine man te wegen en in bad te doen. Grote broer komt op zijn manier helpen met sokjes uitdoen en spetteren.
De kraamweek gaat snel voorbij. De verloskundige doet haar bezoeken telefonisch, tenzij er echt gecontroleerd moet worden. De verpleegkundige van de GGD komt wel binnen en als ik de situatie uitgelegd heb, doet ze de hielprik en gehoortest met een mondkapje voor.
Ondanks alles, leuke dingen doen
Mama voelt zich uiteindelijk met de dag beter en de klachten nemen af. Koorts heeft ze helemaal niet. Papa begint nu flink verkouden te worden, maar voelt zich nog wel goed. Ook de collega die ik heb afgelost, krijgt ondertussen klachten. Zelf heb ik nog nergens last van, gelukkig.
Visite is nu ‘uit den boze’ zolang we de uitslag nog niet binnen hebben. Dus opa en oma geven eten bij de deur af en ik doe de boodschappen voor het gezin. En ondanks dit alles, doen we even goed leuke dingen met de broertjes. Voetjes stempelen, de baby in bad doen en het flesje geven. Maar ook hij moet alles een plekje geven en in onbewaakte ogenblikken is hij lekker aan het ‘boeven’. Hij trekt alles uit de kast of de poezen moeten het even ontgelden.
Gelukkig, negatief!
De dagen vliegen voorbij en op de laatste dag krijgen we gelukkig de uitslag. Negatief. Gelukkig, we kunnen weer ‘normaal’ doen. Al blijven we natuurlijk veel handen wassen en hebben we een mondkapje op bij de controles. Vervolgens is het tijd om afscheid te nemen van het gezin en met een pakketje heerlijke koeken als bedankje zwaai ik ze uit.
Deze kraamvogel vliegt weer door,
groetjes van kraamverzorgende Ilse Zwaan.