Een kraamweek met een vleugje Eritrea

Telefoon van de planning, dit keer een gezin uit Eritrea en nu wonend in een klein dorpje onder de rook van Amsterdam. Zij hebben een 3e kindje gekregen, de andere kinderen zijn al wat ouder. Mevrouw is als vluchteling binnen gekomen in het AZC en is inmiddels 4 jaar in Nederland.

Ze spreekt ook al wat Nederlandse woordjes, maar het is verder handen en voeten werk. Voor meneer is het hetzelfde verhaal, vanwege de oorlog gevlucht uit Eritrea richting Soedan en nu 7 jaar in Nederland, hij spreekt Engels.

De kinderen van 11 en 13 jaar zijn nu 2 jaar in Nederland en die spreken heel goed Nederlands. Onderling praat het gezin Arabisch.
De avond ervoor is er een klein meisje geboren in het ziekenhuis en omdat het gezin geen eigen vervoer heeft, hebben de buren een handje geholpen. Mevrouw blijft op bed en mag volgens de traditie 40 dagen niks inspannends doen en andere vrouwen mogen alleen voor haar koken omdat zij als kraamvrouw speciale voeding krijgt. Een vriendin die ook uit Eritrea komt en in dezelfde straat woont, komt dan ook elke dag een paar uur om te koken.

De vader die in een restaurant werkt regelt alles voor de rest van het gezin, ook nu tijdens de Ramadan. Alleen eet hijzelf tussen 22.00 en 02.00 uur en slaapt tussendoor.

Het gezin wil absoluut niet dat ik iets aan de huishouding doe want dat is mijn taak niet vinden zij, maar het is wel vreemd als er dan plotseling anderen onaangekondigd op de stoep staan om te komen schoonmaken… Meneer gaat 's middags met de stadsbus naar de stad om de boodschappen te doen. Er is geen stofzuiger in huis dus alles gebeurd met bezem en stoffer en blik, iedereen loopt op slippers en voor het tapijt wordt het schoeisel uitgedaan. Bezoek komt onaangekondigd en als ze wel laten weten dat ze komen, kan dat ook pas 2 dagen later zijn.

Voor Nederlandse visite wordt uitgebreid gekookt en in plaats van beschuit met muisjes bij de koffie wordt er schapenvlees met lever, champignons en gebakken brood geserveerd“
baby eritrea
Ilse
Kraamverzorgende

Ja, en probeer dan als visite maar eens in je beste Soedanees of Arabisch uit te leggen dat je vegetariër bent…

Op dag 6 mag de baby voor de 1e keer naar beneden en om dat te vieren wordt er wierook ontstoken en verse koffie gebrand en bereid.

Het eten doe je allemaal gezamenlijk, er komt een bord op tafel en een aantal vorken of lepels of je eet met je handen. “Samen eten” klinkt dan ook regelmatig deze week en ook al ben je eigenlijk verzadigd, dan is de grootste helft toch echt voor jou. Een speciale maaltijd voor de kraamvrouw is gebakken brood in stukjes met veel olie, suiker en gemengd met yoghurt en chilipoeder. Daar wordt sterke thee met munt of met olijven en veel suiker bij gedronken.

Het was een hele belevenis zo’n speciale week, waarin ook nog Vaderdag viel en ik daarom met de kinderen nog wat op zijn Nederlands geknutseld heb. En dat vonden zij weer heel bijzonder.“

Er werden dan ook volop foto’s gemaakt die via WhatsApp naar de andere kant van de wereld verstuurd werden. Weer heel leerzaam zo’n totaal andere cultuur, gesluierd en wel…

Deze kraamvogel vliegt weer door….

Groetjes, Ilse Zwaan

Deel deze pagina