Kramen bij je oppaskindje

Kramen bij je oppaskindje van vroeger, dat deed kraamverzorgende Ilse. Ze neemt je mee in haar kraamweek.

Kramen op verzoek

Af en toe krijg ik van gezinnen een verzoek om (weer) bij hun te komen kramen. Dat is een hele eer en erg leuk maar altijd afwachten of het uitkomt qua planning. Want, een baby komt als hij klaar is en dat is nooit gepland.

Dit keer kreeg ik een verzoek van een aanstaande mama op wie ik vroeger nog opgepast heb. Ze zou het heel erg leuk en bijzonder vinden als ik bij haar zou komen kramen.

Ze vertelde dat ze in het begin van het nieuwe jaar een keizersnede zal krijgen en noemt de datum van 11 januari. En dan is er wel een soort van planning van wanneer en hoe. En omdat ze zelf 3 hoog woont, gaat de kraamweek bij haar ouders plaatsvinden en ook dat is vertrouwd en - nog luxer - in mijn eigen woonplaats.

Uitzondering

Maar nog in het oude jaar krijg ik een berichtje van de aanstaande mama. De kleine man gaat 2 weken eerder gehaald worden door bepaalde gezondheidsomstandigheden van mama. Eigenlijk zou ik tussen kerst en oud en nieuw vrij zijn, maar dit is zo bijzonder om bij je ‘oppaskindje’ van vroeger in haar ouderlijk huis te mogen kramen.

De dag na de geboorte krijg ik dan ook een berichtje dat er een heel klein mannetje geboren is. Hij is Dysmatuur (dit betekent geboren na een voldragen zwangerschap met een laag geboortegewicht). Hij weegt nu iets meer dan 2 pakken suiker.

De kraamvrouw mag naar huis, maar de kleine man moet nog even in de gaten gehouden worden dus moeder ‘roomt in’ bij haar zoon. Ik mag nu voor mama gaan zorgen in het ziekenhuis. Ook papa is daar en slaapt er.

Een superleuk ‘live’ weerzien na al die jaren en het voelt meteen heel vertrouwd.
Kraamverzorgende Ilse
Ilse
Kraamverzorgende

Superleuk weerzien

Een superleuk ‘live’ weerzien na al die jaren en het voelt meteen heel vertrouwd. Papa ontmoet ik voor het eerst. De ouders wonen niet samen, maar hij komt geregeld langs.

De kleine man ligt heerlijk in zijn bedje en wordt om de 2,5 uur verzorgd door de verpleegkundige. Bij mama doe ik de controles van temperatuur en pols. Ook houd ik de wond in de gaten, verschoon ik het bed en assisteer ik met kolven.

Tussendoor komen opa en oma (moeder van vader met haar man) op visite. Ik ga op dat moment even ergens anders zitten om de papieren in te vullen.

Als ik weer terugkom is ook net de kinderarts van de partij. Ze zegt dat de kleine man het heel goed doet. Ze doen nog wat extra testen op geelheid (bilirubine) en als dat goed is, mag het gezin waarschijnlijk morgen naar huis.

We moeten dus nog wat dingetjes regelen. Allereerst de aangifte bij de gemeente, dit kan deels of helemaal online. Ook moet er een kolf geregeld worden, want de kleine man heeft nog te weinig kracht om uit de borst te drinken en de voeding is nog niet op gang dus hij krijgt flesvoeding.

Thuis bij opa en oma

De volgende dag is het kraamgezin aangekomen bij het huis van opa en oma. De kleine man verdwijnt overal in. Wat een klein jasje leek, is nu toch wel erg groot. Het is een beetje: ‘Jas, waar ga je met het kindje naar toe’.

De oude slaapkamer van de kraamvrouw is omgebouwd naar kraamkamer met onder andere een bed, commode en ledikantje.

De kleine man slaapt veel en we oefenen af en toe aan de borst. De borstvoeding komt maar heel langzaam op gang. Dit komt ook door de keizersnede. Het lichaam zorgt eerst voor zichzelf en dan pas voor de voeding.

Met de kraamvrouw gaat het goed, alles voelt vertrouwd en op verzoek (wat ze vast wel lastig vindt) pakt ze haar rust.

Met oma verdeel ik de huishoudelijke taken. Ook de zus van de kraamvrouw is er gezellig een paar dagen en tussendoor halen we heel wat herinneringen op.

Het badje doen we beneden, dan kan iedereen erbij zijn en worden er volop foto’s en filmpjes gemaakt. Ook een klein ‘hondenvriendje’ komt regelmatig even kijken en snuffelen.

Met mama en de kleine man gaat het goed, maar de borstvoeding komt mondjesmaat op gang. Af en toe komen er een paar druppels. Soms gaat het aanleggen heel goed, maar de andere keren slaapt de kleine man weer heel snel en krijgt hij een flesje.

De baby groeit en is tevreden. Op dag 8 gaan de trotse mama en tante voor het eerst even een klein rondje om. De zorg verlengen we tot en met dag 10 en daarna is het tijd om afscheid te nemen. We sluiten een mooie, vertrouwde kraamweek af met een heel goed gevoel!

Deze kraamvogel vliegt weer door…

Groetjes van kraamverzorgende Ilse van der Does.

Deel deze pagina
Milan in grote jas
Kleine Milan in een grote jas