Een kraamweek met een mini ‘Nel Veerkamp’

"Bij alles wat we doen in de buurt van de baby, begint het jongste hondenvriendje te grommen en te blaffen." Kraamverzorgende Ilse kraamt bij een alleenstaande mama, met vier hondenvriendjes in huis. Je leest hier hoe deze kraamweek verloopt, met niet alleen veel hondjes maar ook veel panterprintjes.

Na een rustige nacht word ik gebeld voor een kraamweek bij een alleenstaande mama. Ze is gisteravond bevallen in het ziekenhuis en heeft bij thuiskomst een opstart gekregen; voor de nodige informatie en om de eerste nacht goed door te komen.

Als ik aanbel, doet een trotse oma de voordeur voor mij open. En paar tellen later komen drie blaffende en kwispelende hondenvriendjes op me af. Het vierde hondenvriendje ligt op de bank te slapen. De helft van het viertal hoort bij dit gezin, de andere helft zijn logeetjes.

Trotse mama zit op de bank met haar mooie dochter, die nog heerlijk ligt te slapen. Ik feliciteer haar met haar kleintje, we maken kennis en mama vertelt haar bevallingsverhaal aan mij.

Bevallingsverhaal

Alles is heel snel gegaan. Eerst bleef de kleine meid nog even zitten en moest mama gestript worden (met de vingers losmaken van de vliezen van de baarmoedermond, door de verloskundige). In eerste instantie gebeurde niet zo veel. Bijna-mama en oma besloten nog even lekker ergens te gaan lunchen. Maar na een uurtje, en inmiddels weer thuis, begonnen de weeën en kwam de verloskundige langs voor een check. De bevalling was begonnen. Snel naar het ziekenhuis. Binnen een mum van tijd werd de kleine meid geboren. Zus -en inmiddels kersverse tante- was nog net op tijd in de verloskamer om haar nichtje geboren te zien worden.

Prioriteit nummer één

We bespreken mama’s wensen en verwachtingen voor deze week. De volledige uren met zoveel vrouwen - oma en zus wonen onder hetzelfde dak als mama en helpen veel deze week- vindt mama niet nodig. Het begeleiden bij de borstvoeding en de verzorging van de kleine meid zijn prioriteit nummer één.

Koffie

We besluiten de kleine meid de eerste dag alleen te belasten met de voedingstijden en geven haar verder rust. Een dagelijks ritueel in het gezin is, dat opa en oma van mama elke dag ’s ochtends koffie komen drinken. Net nu gaat de koffiemachine stuk… Snel worden een simpel koffiezetapparaat met koffie en filterzakjes geregeld. In de tussentijd werk ik nog even een afwasje weg en zet de wasmachine aan. Huishoudelijke taken kunnen in overleg, maar iedereen -behalve de kraamvrouw- kan hierin zijn steentje bijdragen.

Tussendoor wordt de kleine meid wakker. Ze heeft honger, dus we verschonen en temperaturen haar en leggen haar aan de borst. Ze is nog niet zo gretig, omdat ze nog wat misselijk is. (Dit hebben veel baby’s de eerste 24 uur, doordat ze nog wat vruchtwater in hun maagje hebben.) Na even flink spugen lijkt ze het kwijt te zijn en wil ze wel uit de borst drinken. Dit doet ze al heel goed.

Hondenvriendje

Het jongste hondenvriendje is heel waaks. Ze begint te grommen op het moment, dat ook maar iemand naar de kleine meid toeloopt. We besluiten haar overal bij te betrekken en ook een luier en een mutsje te geven om aan te ruiken. De andere hondenvriendjes vinden het ook heel interessant en komen er ook regelmatig bij liggen. Bij alles wat we doen in de buurt van de baby, begint het jongste hondenvriendje te grommen en te blaffen.

De daaropvolgende dagen besluiten we daarom om het jongste hondenvriendje met opa en oma mee te geven na het gezamenlijke koffiemoment. Zo krijgt ze daar heerlijk alle aandacht.

Het jongste hondenvriendje is heel waaks. Ze begint meteen te grommen zodra iemand naar de kleine meid toeloopt.
Mini Nel Veerkamp met hondenvriendje

Panterprintjes

In de tussentijd kan ik met mama het badje regelen en andere instructies voor het verzorgen geven. Tussen hun eigen werkzaamheden door komen oma en tante even kijken en knuffelen met de kleine. Mama is een natuurtalent en verzorgt haar dochter met veel liefde. Ook de borstvoeding loopt als een trein en de kleine meid doet het goed! Met regelmatig verkleedpartijen, omdat er weer iets vies geworden is. Mama is erg van de panterprintjes, dus we hebben vaak een soort ‘mini Nel Veerkamp’ in huis. Waar we samen erg om moeten lachen!

Mini Nel Veerkamp
Mini Nel Veerkamp

Gerust gevoel

Op dag vijf is het voor mij tijd om afscheid te nemen in dit fijne gezin. Met een lief cadeautasje vol verassingen en een gerust gevoel stap ik de deur uit. Een collega neemt het over, maar uiteindelijk besluit het gezin, dat dit niet nodig is. In dit vrouwengezin draait alles gewoon door en het contact tussen de kleine meid en de hondjes verloopt steeds natuurlijker. En het belangrijkste: de voeding en verzorging gaan gewoon hartstikke goed! Dus in overleg met de verloskundige wordt de zorg op dag zes stopgezet!

Deze kraamvogel vliegt weer door…

Groetjes van kraamverzorgende Ilse.

Meer lezen?

Lees de ervaringen van onze kraamverzorgenden

Deel deze pagina