Een kraamweek in extra pak
Kramen bij een gezin met corona. Kraamverzorgende Ilse hijst zichzelf in een extra pak en zorgt voor een fijne kraamweek. Met een hoogtepuntje op dag zeven!
Een nieuwe werkweek en de telefoon gaat al snel. Ik mag naar het ziekenhuis waar een klein kindje is geboren, maar nog wat moeite heeft met haar temperatuur.
Een kleine bijkomstigheid. Het gezin heeft corona, dus extra voorzorgsmaatregelen en werken in een pak met masker is een vereiste.
Als ik bij het ziekenhuis aankom en me meld op de kraamafdeling, is zowel de kraamvrouw als de baby niet te vinden. Dan misschien op de neonatologie (couveuse-afdeling)? Maar ook daar staan ze niet in de computer.
Vreemd toch maar even met De Kraamvogel bellen. Als ik word teruggebeld, blijkt het niet doorgegeven te zijn dat het gezin alsnog vroeg in de ochtend naar huis is gegaan. Oké, einde verhaal ziekenhuiszorg en op naar het kraamgezin thuis.
Een extra pak
Bij de auto doe ik mijn schort en handschoenen aan. Eenmaal binnen doe ik schoenen aan met hoesjes, een FFP2 masker en een ‘vuurwerkbril’ op. Deze laatste besloeg om de haverklap, dus gebruik ik een face-shield ter vervanging. Kortom, dagelijks als een soort maanmannetje aan het werk. En bij het weggaan alles weer uit en af en in een vuilniszak. Bij de auto ontsmetten en weer door.
Een korte kennismaking volgt en doordat het gezin corona heeft, ben ik hier niet erg lang. Omdat de kleine-grote zus overal opklimt, liggen stoelen en tafel op hun kant om spullen af te bakenen. Mama zit heerlijk in haar bed en de kleine meid ligt lekker warm in dekens gewikkeld met 2 kruiken naast haar.
Huid-op-huid
Als ik de controles doe, blijkt het meisje nog steeds aan de koude kant. We leggen haar huid-op-huid bij mama, om snel warm te worden. Het badje slaan we even over, want dan koelt ze nog meer af. Na een uurtje is ze weer aardig opgewarmd en trek ik haar weer kleren aan.
De borst of de kolf?
We proberen haar aan te leggen voor een voeding. Zodra de borst in de buurt van haar gezichtje komt, begint ze eerst te happen maar duwt zich daarna weg en wordt dan heel boos. Papa vertelt dat het bij hun eerste dochtertje ook zo ging en dat mama toen is gaan kolven en het met een flesje is gaan geven.
Het gezin heeft een kolf, maar er ontbreekt nog een onderdeel. Ze waren nog niet helemaal voorbereid, want de kleine meid werd twee weken te vroeg geboren. De dagen erna hetzelfde verhaal, dus nu met een complete kolf de voeding afkolven en geven met een flesje. Of er wordt tussendoor kunstvoeding gegeven.
Op dag drie is het tijd voor het badje. Papa gaat het doen, want met een pak aan badderen is wat lastig voor mij. Wegen doen we ook en ze is weinig afgevallen, dus dat gaat goed! Ook de temperatuur gaat steeds beter. De kleine meid wil de borst nog niet rechtstreeks. Met kolven en dan via het flesje gaat goed!
De verloskundigen spreek ik alleen telefonisch voor een overdracht. Ook de gehoortest en de hielprik kunnen gewoon plaatsvinden, omdat de covidklachten bij het gezin bijna weg zijn. Maar ze worden wel als laatste ingepland die dag en de meeste info is al telefonisch verzameld.
Op dag zeven lukt het eindelijk om de kleine meid wél aan de borst bij mama te krijgen zonder dat ze boos wordt. En nu stroomt de melk rijkelijk en heeft ze de truc van het drinken door. Op dag acht is het alweer tijd om afscheid te nemen.
Deze kraamvogel vliegt weer door…
Groetjes kraamverzorgster Ilse van der Does.
