Een kraamgezin met drive

Kraamverzorgende Liesbeth kraamt bij een Syrisch gezin. Een waardevolle en leerzame kraamweek volgt. Voor het gezin en voor Liesbeth.

Afgelopen week mocht ik zorg verlenen bij Syrische vluchtelingen, die nu sinds twee jaar precies als gezin in Nederland wonen. Als je wordt ingezet bij mensen met een buitenlandse achtergrond, is het altijd afwachten hoe dit zal gaan. Spreken ze een beetje Nederlands, begrijpen ze wat je komt doen, zijn er voldoende spullen aanwezig, hoe zal de band zijn?

Voeden, voeden, voeden

De eerste dag dat ik binnen kwam, lag mevrouw te voeden. En eigenlijk was dat alles wat ze deed, die eerste dag. Elk kikje, borst erin. En waar dan mijn westerse kijk op borstvoeding om de hoek komt kijken, liet ik haar haar ding doen. Het was een derde kindje en de andere twee kinderen hadden beiden ook lang borstvoeding gehad, dus ze wist wel wat ze deed.

Van moeder tot moeder

In de loop van de dagen raakten we steeds meer aan de praat met elkaar. Gesprekken van moeder tot moeder. Ze vertelde mij hoe de kennis over borstvoeding van moeder op dochter werd overgebracht in Syrië. Hoe taken van de moeder tijdens een kraambed worden overgenomen door andere vrouwen om haar heen. Zo mooi om te horen en tegelijkertijd schrijnend om te zien, dat ze dat hier zo moet missen. Maar in de loop van de week, ontdekte ik dat ze toch al wel een aardig netwerk om zich heen heeft van andere Syrische families.

Och, haar gevoel van humor. Het heeft haar ver gebracht en zal haar nog veel verder brengen.

Slappe lach

Het verhaal hoe meneer en mevrouw elkaar hebben leren kennen zal ik jullie besparen, maar heeft mij een kijkje gegeven in de hoffelijke manier van doen, rondom relaties en bevatte een paar hilarische fragmenten, waar we samen onbedaarlijk om gelachen hebben. Op de laatste dag hebben we zelfs nog samen de slappe lach gehad om een flauwe grap van een borst die buiten ging spelen en van de glijbaan af ging. Ontstaan door een kleine spraakverwarring en dankzij haar heerlijke gevoel voor humor. Och, haar gevoel van humor. Het heeft haar ver gebracht en zal haar nog veel verder brengen.

En voor mij was dit naast een leuke en gezellige week ook een leerzame week. Een kijkje bij mezelf naar binnen, een kijkje achter de schermen van een vluchtelingengezin en ook achter de ingewikkelde structuren achter de inburgering en de doorstroming voor hen. Ze willen zo graag werken, maar het wordt ze behoorlijk moeilijk gemaakt. Maar ze laten zich niet uit het veld slaan. Ik zou nog veel meer kunnen vertellen, maar ik sluit het af. Bedankt voor de fijne en leerzame kraamweek.

Liesbeth.

Deel deze pagina
KVZ Liesbeth De Kraamvogel