Gelukkig kan het ook anders...

Elke bevalling is weer anders. Kraamverzorgende Ilse maakt het mee bij een gezin waar een derde kindje is geboren. Na twee moeizame bevallingen is dit keer gekozen voor een geplande natuurlijke keizersnede, wat positief uitpakt. Hoe precies? Dat lees je in de nieuwste blog van Ilse.

Na een kraamweek bij een ander gezin, gaat mijn telefoon weer: een nieuwe bevalling! Een derde kindje van een gezin is ter wereld gekomen. De moeder heeft een keizersnede gehad, wat betekent dat de kraamweek waarschijnlijk wat langer (vaak tien dagen) duurt.

Familieliefde

Ik kom aan in een nieuwbouwwijk. De vader van het gezin doet open. Binnen zitten een trotse mama met haar pasgeboren dochter en twee grote broers van vier en zeven jaar. Het gezin woont er pas anderhalve week. Gelukkig is het belangrijkste in huis klaar. Alleen de kastjes in de keuken hebben nog geen deuren; al is dat ook wel handig met zoeken.

De grote broers zijn niet bij hun zusje weg te slaan. Bovendien hebben ze alle tijd om bij haar te zijn; toevallig zijn ze vrij in verband met studiedagen op school. Wat een timing! Ze gingen dan ook mee om mama op te halen uit het ziekenhuis; dat was wel heel speciaal.

Een geplande keizersnede

Mama begint te vertellen over de bevalling. Haar vorige twee bevallingen hadden aardig wat complicaties, zowel tijdens als na de bevalling. Voor haar derde bevalling kiest de moeder niet alleen voor een geplande keizersnede, maar ook voor een ‘gentle sectio’ (een meer natuurlijke keizersnede). In tegenstelling tot een gewone keizersnede, kun je bij een ‘gentle sectio’ meekijken wanneer je baby wordt geboren. Daarnaast wordt de baby langzamer uit de buik gehaald, zodat het tempo lijkt op een normale vaginale geboorte.

Voor haar derde bevalling koos de moeder niet alleen voor een geplande keizersnede, maar ook voor een ‘gentle sectio’ (een meer natuurlijke keizersnede).“
gelukkig anders
Ilse
Kraamverzorgende

De bevalling is extra speciaal, omdat de moeder zelf werkzaam is op de kraamafdeling in hetzelfde ziekenhuis. Ze kent de artsen en verpleegkundigen dus al. De bevalling verloopt voorspoedig: alles gaat in goed overleg. Het gezin kijkt er dan ook met een goed gevoel op terug. De moeder voelt de wond van de keizersnede wel, maar ze kan in ieder geval zonder pijn op een stoel zitten. Dat is best bijzonder, want dat was bij haar twee voorgaande bevallingen niet het geval.

De moeder vindt het allemaal nog wel spannend, want hoe zal het verdere verloop gaan en hoe pakt haar lichaam de genezing van de wond op?

Groei van de baby

De kleine meid krijgt borstvoeding. De eerste vier dagen na een bevalling (bij zowel een natuurlijke bevalling als een keizersnede) vallen baby’s vaak af. Dit heeft onder andere te maken met dat de borstvoeding nog op gang moet komen.

Wanneer de baby een aantal dagen oud is, horen we de eerste echte slokken melk. De maag van een pasgeboren baby is zo klein als een knikker, dus een paar druppels melk voor zo’n kleine meid is ‘goud’ waard. Aan de hand van de hoeveelheid en de kleur van het plas en de poepluiers, zien we dat de baby groeit en dus genoeg voeding binnenkrijgt.

Rust nemen

Mama doet rustig aan. Ze gaat lekker een paar uurtjes slapen. Vaak neem ik de baby dan mee naar beneden, zodat zowel mama als papa even kunnen rusten. Dit doe ik natuurlijk alleen als het gezin dit fijn vindt. Dit verschilt per gezin; sommige mama’s vinden het fijner om hun pasgeboren baby dicht naast ze te hebben, wat natuurlijk ook hartstikke begrijpelijk is.

De grote broers zijn door het dolle heen. Niet alleen hebben ze er een zusje bij, maar ook komt er veel visite langs die vaak ook een cadeautje voor de mannen meenemen. Door alle meidencadeaus kleurt de woonkamer langzaam roze… De broers willen ook graag meehelpen met alles; ze badderen en knuffelen heerlijk samen. Papa en mama komen bijna niet meer aan knuffelen toe!

Door alle meidencadeaus kleurt de woonkamer langzaam roze…“
gelukkig anders2
Ilse
Kraamverzorgende

De oudste broer vindt het maar niets dat de baby een hielprik - of zoals hij het zei, ‘in zijn zusje prikken’ - krijgt. In eerste instantie wil hij dan ook niet de deur open doen voor de verpleegkundige, laat staan om bij de prik aanwezig te zijn. Gelukkig gaat het prikje goed en is het leed dan ook al snel vergeten en vergeven.

Tranen van geluk

Met mama gaat het elke dag beter. Hetzelfde geldt voor de kleine meid: ze groeit en haar temperatuur is goed. Dat betekent dat ze voor het eerst naar buiten mag! Dat blijft elke keer weer een bijzonder moment om mee te maken. Bij de vorige twee kraamweken van de moeder mocht dit nog niet binnen één week, dus dat maakt deze derde kraamweek extra mooi.

Al is de wandeling voor korte duur (mama is vanzelfsprekend nog niet helemaal de oude), er is een mijlpaal bereikt! Er vloeien dan ook tranen van geluk bij het gezin. Na de middagrust is het tijd voor mij om afscheid te nemen. De komende dagen krijgen ze nog extra zorg van een lieve collega, dus dat gaat helemaal goedkomen.

Deze Kraamvogel vliegt weer door…

Groetjes van kraamverzorgende Ilse.

Deel deze pagina